Dat de toekomst van mobiele apparatuur dichterbij kwam wisten we eigenlijk al met het ontstaan van de allereerste mobiele telefoons. Hoewel het dagelijkse gebruik er toen geheel anders was dan de smartphones die nu in iedereen’s zak zitten komt het op het zelfde neer; techniek is bij je, met je en om je. De technologie is overal om je heen en in de komende jaren draag je de waarschijnlijk jouw technologie.
Onlangs met de aankondiging van Google Glass deed Google al een grote stap in de richting van een wereld waarbij we niet meer telkens met een telefoon of tablet in ons handen moeten staan. Google Glass wordt namelijk vooral door spraakbesturing bestuurd waardoor een groot deel van de interfaces verdwijnen en het geen fysieke aanraking meer nodig heeft.
Het zal het ook (bijna)niemand zijn ontgaan dat veel van de grote technologie-giganten bezig zijn met horloges te ontwikkelen die jouw smartphone zouden moeten vervangen of ondersteunen. Het nadeel van de smartwatches (zoals ze genoemd worden) is nog dat de accuduur heel erg laag is. Dat komt simpelweg omdat je iets wat om je pols hangt geen zware accu kunt geven omdat het de hele dag aan je arm hangt. Deze horloges dienen bijvoorbeeld als notificator waardoor je op je horloge kunt zien wat voor berichten er op je smartphone binnen komen door middel van Bluetooth.
Maar wat zal de toekomst brengen?
Vandaag werd in een artikel op FastCoDesign gesproken over wat best wel eens de toekomst zou kunnen zijn.
Er is namelijk door een onderzoeker genaamd John Rogers een product ontwikkeld dat op je huid geplakt kan worden door middel van een soort sticker. In deze sticker zitten een aantal technische componenten verwerkt zoals sensors en zenders waarmee de sticker informatie van jou kan verzamelen. Zie het als een soort Nike Fuelband die je op je huid plakt. De Fuelband kan namelijk aan de hand van een aantal sensors een heleboel nuttige data uitspuwen. Maar wat als je al deze bovenstaande ideeën combineert in één product?
Wanneer je de wearables zoals Glass en de smartwatches combineert met de sticker van John Rogers zou je je voor kunnen stellen dat we in de toekomst alleen door een sticker/tattoo/implantaat zouden kunnen communiceren. Wat als zulke technologie al vandaag de dag ontwikkeld wordt? Onderzoekers hebben namelijk al een technologie ontwikkeld waarmee ze plaatselijk verdoofde arm apen al dmv een implantaat handelingen kunnen laten verrichten met de verdoofde arm. De implantaat onderscheid specifieke prikkels in het zenuwstelsel en kan die reproduceren. Deze technologie zou een uitkomst zijn voor mensen die nu nog passieve protheses hebben. Zo kunnen ze met deze technologie dus weer controle krijgen over hun armen ondanks dat het niet hun eigen armen zijn.
Door alles in dit artikel samenvoegen kan je je een beeld vormen van hoe snel technologie zich ontwikkeld van veredelde machines tot apparaten die meer over ons weten dan wijzelf doen. Interfaces zoals schermen zouden nieteens meer hoeven bestaan wanneer we apparaten kunnen bedienen met alleen onze gedachten. Dan rest ons alleen de gewetensvraag; willen we dat? Wat vind jij?
